«Εάν θέλεις να κάνεις τον Θεό να γελάσει, πες του τα... μελλοντικά σου σχέδια». Εάν με όσα είπε και έπραξε τις προηγούμενες ημέρες, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης εκτιμά πως εξυπηρετεί τις αρχηγικές φιλοδοξίες του εντός (το «εντός» κρατήστε το) ΠΑΣΟΚ, ένα είναι βέβαιο: ο Θεός ξεκαρδίστηκε στα γέλια...
Ο κ. Χρυσοχοΐδης υπήρξε ένας κατά τεκμήριο
σοβαρός πολιτικός. Στο βιογραφικό του έχει εγγράψει πολιτικές επιτυχίες: από την τιθάσευση του πληθωρισμού και των τιμών στο πάλαι ποτέ υπουργείο Εμπορίου, όταν του το εμπιστεύθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά τις εκλογές του ’93, μέχρι την εξάρθρωση της «17Ν».
Αυτή την εικόνα «κατόρθωσε» να αλλοιώσει σημαντικά -κατά αρκετούς, να καταστρέψει- μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Η πιθανώς ειλικρινής, αλλά τόσο καθυστερημένη και τόσο εμφανώς ιδιοτελής, καταγγελία του Μνημονίου και της διετίας Παπανδρέου και η ομολογία ότι «δεν διάβασε το Μνημόνιο» προκάλεσαν θυμηδία και χιλιάδες αναρτήσεις στο Twitter και τα blogs και, σίγουρα, θα απασχολήσει τις θεατρικές επιθεωρήσεις.
Το ερώτημα, βεβαίως, που διατυπώνουν οι μυημένοι στις ενδοπασοκικές καντρίλιες είναι: «ο Χρυσοχοΐδης επιδίωξε να... λογοδοτήσει, όπως είπε, για να λάβει καλύτερη θέση στη μάχη διαδοχής ή είχε άλλους λόγους;». Θα έλεγε κανείς πως, με τη στάση του, ο υπουργός Ανάπτυξης «έκαψε» το χαρτί του επίδοξου διαδόχου. Το καλύτερο που θα μπορούσε, πλέον, να επιδιώξει, είναι να γίνει «υπαρχηγός» κάποιου άλλου - κι αυτό, μόνο εάν δεν θεωρηθεί «βαρίδι». Φαίνεται, όμως, πως αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τον κ. Χρυσοχοΐδη δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι το μετα-ΠΑΣΟΚ! Διεκδικεί το δικαίωμα να ισχυριστεί πως, έστω και καθυστερημένα, διαχώρισε τη θέση του από τα μνημονιακά πεπραγμένα και να λάβει θέση στις τεκτονικές ανακατατάξεις του πολιτικού σκηνικού.
Οι προσεχείς εκλογές είναι μόνο η αρχή. Κι αυτό το γνωρίζει.
πηγη:real.gr/
