Μπορεί να αποτυπωθεί η πορεία του Ήλιου στον ουρανό επί έξι μήνες, μέσα σε ένα και μόνο φωτογραφικό κλικ; Η απάντηση είναι ναι και η απόδειξή της βρίσκεται στην εικόνα που βλέπετε! Η εκπληκτική φωτογραφία του Credit Greg Parker απεικονίζει την πορεία του Ήλιου στον ουρανό από την 21η Ιουνίου μέχρι και τις 22 Δεκεμβρίου του 2011.
Οι φωτεινές γραμμές αντιστοιχούν στην καθημερινή κίνηση του άστρου μας το τελευταίο εξάμηνο του 2011 και η αποτύπωσή τους δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου εξελιγμένου τεχνολογικού εξοπλισμού αλλά της χρήσης ενός τενεκεδένιου κουτιού!
Η τεχνική ονομάζεται pinhole και είναι γνωστή εδώ και αιώνες. Εφαρμόζεται με μία φωτογραφική μηχανή χωρίς φακό που δεν χρησιμοποιεί φιλμ αλλά φωτοευαίσθητο χαρτί! Αυτό ακριβώς εφάρμοσε ο Γκρεγκ Πάρκερ, συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, ο οποίος έφτιαξε μια πρωτότυπη κάμερα pinhole τρυπώντας ένα τενεκεδένιο κουτί από τσάι. Στη συνέχεια έστρεψε τη συσκευή του προς τον ουρανό τη μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου (στις 21 Ιουνίου) και την «έκλεισε» τη μεγαλύτερη νύχτα (στις 22 Δεκεμβρίου).
Για έξι μήνες η κάμερα κατέγραφε την κίνηση του Ήλιου επαναλαμβανόμενα ημέρα με την ημέρα στο φωτοευαίσθητο χαρτί. Η πρώτη φωτεινή γραμμή στο επάνω μέρος της φωτογραφίας αποτύπωσε τη διαδρομή που διέγραψε ο Ηλιος στο Θερινό Ηλιοστάσιο, την 21η Ιουνίου, και η τελευταία, στο κάτω μέρος, την πορεία του στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, στις 22 Δεκεμβρίου.
Οι φωτεινές γραμμές αντιστοιχούν στην καθημερινή κίνηση του άστρου μας το τελευταίο εξάμηνο του 2011 και η αποτύπωσή τους δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου εξελιγμένου τεχνολογικού εξοπλισμού αλλά της χρήσης ενός τενεκεδένιου κουτιού!
Η τεχνική ονομάζεται pinhole και είναι γνωστή εδώ και αιώνες. Εφαρμόζεται με μία φωτογραφική μηχανή χωρίς φακό που δεν χρησιμοποιεί φιλμ αλλά φωτοευαίσθητο χαρτί! Αυτό ακριβώς εφάρμοσε ο Γκρεγκ Πάρκερ, συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, ο οποίος έφτιαξε μια πρωτότυπη κάμερα pinhole τρυπώντας ένα τενεκεδένιο κουτί από τσάι. Στη συνέχεια έστρεψε τη συσκευή του προς τον ουρανό τη μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου (στις 21 Ιουνίου) και την «έκλεισε» τη μεγαλύτερη νύχτα (στις 22 Δεκεμβρίου).
Για έξι μήνες η κάμερα κατέγραφε την κίνηση του Ήλιου επαναλαμβανόμενα ημέρα με την ημέρα στο φωτοευαίσθητο χαρτί. Η πρώτη φωτεινή γραμμή στο επάνω μέρος της φωτογραφίας αποτύπωσε τη διαδρομή που διέγραψε ο Ηλιος στο Θερινό Ηλιοστάσιο, την 21η Ιουνίου, και η τελευταία, στο κάτω μέρος, την πορεία του στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, στις 22 Δεκεμβρίου.
