Να είναι καλά η Μέρκελ που μας βοηθά με την Ανατολικογερμανική αγαρμποσύνη της…Και καλά αυτό το αποφύγαμε. Και σωστά, σχεδόν στο σύνολό τους, αντέδρασαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στην Γερμανίδα καγκελάριο.
Όμως το θέμα , που ανόητα εκείνη ανέδειξε, παραμένει.
Και πέραν Μέρκελ, και να το δούμε και να το αντιμετωπίσουμε χρειάζεται
Κανείς εταίρος δεν εμπιστεύεται την ελληνική διοίκηση, κράτος και θεσμούς, και όλοι συνειδητοποιούν πως το ελληνικό μπάχαλο πολύ δύσκολα θα βρει συντεταγμένη λύση σε πλαίσια δημοκρατικής νομιμότητας.
Είναι ανατριχιαστικό να το λέμε, πολύ περισσότερο να γράφεται.
Όμως επίτροπος ή άλλο ισοδύναμο αυτό ακριβώς σημαίνει.
Πως οι θεσμοί και το κράτος αδυνατούν να παράγουν αποτέλεσμα. Να εισπράξουν φόρους, να επενδύσουν , να απονείμουν δικαιοσύνη, να νομοθετήσουν, να κυβερνήσουν.
Και γι αυτό οι δανειστές ορίζουν αρμοστές και επιτρόπους.
Πως να πεισθούν για τις προθέσεις μας όταν υπάρχει Βορίδης! Ο οποίος ανακαλύπτει τώρα πέραν των πληθυσμιακών και πολιτισμικά κριτήρια για τα ταξί;
Όταν τα φαρμακεία και το ωράριο τους, οι δικηγόροι και οι παραστάσεις τους, οι μηχανικοί και οι αμοιβές τους, το δημόσιο ολόκληρο παραμένουν ατόφιοι, ανέγγιχτοι και ατσαλάκωτοι ακόμη και στη χρεοκοπία!
Πως να πιστέψουν ότι , με εκλογές μπροστά μας, θα ξεφύγουμε από τον προσφιλή εκτροχιασμό, οικονομικό και παραγωγικό του εκλογικού κύκλου;
Και γιατί, σκέφτονται, ο επίτροπος είναι πιο αυταρχικός ή φασίζων θεσμός από τον απονομιμοποιημένο, ανίκανο ιθαγενή κυβερνήτη που παίρνει μέτρα οριζόντια και επιβάλλει φόρους κεφαλικούς;
Κι αν αυτοί οι ξένοι πεισθούν , εμείς τους δικούς μας τουςπιστεύουμε;
Στους ίδιους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι ίδιοι δημοσιογράφοι,οι ίδιοι πολιτικοί, και λοιπές ελίτ θα συνεχίσουν να ομιλούν ή να εκλέγονται μετά την υπογραφή του PSI και της δανειακής σύμβασης;
Και θα εισπράττουν τους φόρους;
Και θα τους κατανέμουν πιο δίκαια;
Και θα συντηρούν το κοινωνικό κράτος;
Και θα στηρίζουν τις δημόσιες επενδύσεις;
Και θα περιορίσουν συντεχνίες και διαφθορά;
Και θα μειωθεί σε λιγότερο από 4 χρόνια η απόδοση δικαιοσύνης;
Τα ερωτήματα δεν έχουν τέλος και σίγουρα οι απαντήσεις τους δεν είναι καταφατικές.
Όμως ευτυχώς η Μέρκελ διάβηκε το Ρουβίκωνα της εθνικής κυριαρχίας.
Κι έτσι σε αυτήν δεν χρειάζεται να απαντήσουμε.
Μεταξύ μας όμως;
Αν τόσο άκομψα δεν μίλαγε για επιτροπεία σε μια χώρα της Ένωσης, οι επίτροποι θα είχαν ήδη έρθει.
Και καλά αυτό το αποφύγαμε. Και σωστά, σχεδόν στο σύνολό τους, αντέδρασαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στην Γερμανίδα καγκελάριο.
Όμως το θέμα , που ανόητα εκείνη ανέδειξε, παραμένει.
Και πέραν Μέρκελ, και να το δούμε και να το αντιμετωπίσουμε χρειάζεται
Κανείς εταίρος δεν εμπιστεύεται την ελληνική διοίκηση, κράτος και θεσμούς, και όλοι συνειδητοποιούν πως το ελληνικό μπάχαλο πολύ δύσκολα θα βρει συντεταγμένη λύση σε πλαίσια δημοκρατικής νομιμότητας.
Είναι ανατριχιαστικό να το λέμε, πολύ περισσότερο να γράφεται.
Όμως επίτροπος ή άλλο ισοδύναμο αυτό ακριβώς σημαίνει.
Πως οι θεσμοί και το κράτος αδυνατούν να παράγουν αποτέλεσμα. Να εισπράξουν φόρους, να επενδύσουν , να απονείμουν δικαιοσύνη, να νομοθετήσουν, να κυβερνήσουν.
Και γι αυτό οι δανειστές ορίζουν αρμοστές και επιτρόπους.
Πως να πεισθούν για τις προθέσεις μας όταν υπάρχει Βορίδης! Ο οποίος ανακαλύπτει τώρα πέραν των πληθυσμιακών και πολιτισμικά κριτήρια για τα ταξί;
Όταν τα φαρμακεία και το ωράριο τους, οι δικηγόροι και οι παραστάσεις τους, οι μηχανικοί και οι αμοιβές τους, το δημόσιο ολόκληρο παραμένουν ατόφιοι, ανέγγιχτοι και ατσαλάκωτοι ακόμη και στη χρεοκοπία!
Πως να πιστέψουν ότι , με εκλογές μπροστά μας, θα ξεφύγουμε από τον προσφιλή εκτροχιασμό, οικονομικό και παραγωγικό του εκλογικού κύκλου;
Και γιατί, σκέφτονται, ο επίτροπος είναι πιο αυταρχικός ή φασίζων θεσμός από τον απονομιμοποιημένο, ανίκανο ιθαγενή κυβερνήτη που παίρνει μέτρα οριζόντια και επιβάλλει φόρους κεφαλικούς;
Κι αν αυτοί οι ξένοι πεισθούν , εμείς τους δικούς μας τουςπιστεύουμε;
Στους ίδιους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι ίδιοι δημοσιογράφοι,οι ίδιοι πολιτικοί, και λοιπές ελίτ θα συνεχίσουν να ομιλούν ή να εκλέγονται μετά την υπογραφή του PSI και της δανειακής σύμβασης;
Και θα εισπράττουν τους φόρους;
Και θα τους κατανέμουν πιο δίκαια;
Και θα συντηρούν το κοινωνικό κράτος;
Και θα στηρίζουν τις δημόσιες επενδύσεις;
Και θα περιορίσουν συντεχνίες και διαφθορά;
Και θα μειωθεί σε λιγότερο από 4 χρόνια η απόδοση δικαιοσύνης;
Τα ερωτήματα δεν έχουν τέλος και σίγουρα οι απαντήσεις τους δεν είναι καταφατικές.
Όμως ευτυχώς η Μέρκελ διάβηκε το Ρουβίκωνα της εθνικής κυριαρχίας.
Κι έτσι σε αυτήν δεν χρειάζεται να απαντήσουμε.
Μεταξύ μας όμως;
