Η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο. Η αληθινή οικονομία, η τσέπη μας, η οποία έχει χρεοκοπήσει εδώ και καιρό δεν την έσωσε καμία έκτη δόση. Και όμως μας μιλάνε στα κανάλια και σαν υπνωτισμένοι τους πιστεύουμε γιατί κατά βάθος μας πουλάνε μια μικρή ελπίδα.
Μας έχουνε προκαταβάλει τόσο ώστε κι αυτήν την ελπίδα να την βλέπουμε αποδοκιμαστικά.
Το κάνουν για να μας "ανεβάσουν", για να πάμε να δώσουμε και τα τελευταία μας λεφτουδάκια σε ρούχα, αρώματα και παιχνίδια και έτσι να κλείσει ο κύκλος εταιρία- διαφήμιση- πελάτης..τους τα πήραμε. Το μήνυμα της ελπίδας που έρχεται με την γέννηση του Χριστού αμαυρώνεται με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Κάποιοι θα πουν ότι μπροστά στο σκάνδαλο της γέννησης και της ιστορικής ή μη ύπαρξης του Χριστού δεν είναι τίποτα μπροστά στο καημένο Βατοπέδι που ήθελε να ανταλλάξει μια λιμνούλα. Ωραία όλα αυτά! Κλασικά και χιλιοειπωμένα. Το ότι πεθαίνουν άνθρωποι, διαλύονται οικογένειες, δεν χωράνε άλλα παιδιά σε ιδρύματα γιατί δεν μας τα λένε συνεχώς. Γιατί δεν μας κάνουν μια τέτοιου είδους πλύση εγκεφάλου; Έστω μόνο για αυτές τις ημέρες. Μήπως και ξυπνήσουμε και καταλάβουμε ότι είμαστε άνθρωποι και δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο την πάρτη μας. Αν η δικιά μας γενιά είχε ανακαλύψει την φωτιά ή τον τροχό σίγουρα θα τα εμπορευόταν, θα γινόντουσαν πόλεμοι...τα καρτέλ της φωτιάς... Διάβαζα το άρθρο: Συγνώμη Αννούλα και από εμένα...Συγνώμη γλυκό μου παιδί... για την εγκατάλειψη μιας μικρούλας και μου κόπηκε το χαμόγελο.
Όχι, δεν είναι γιορτάρες μέρες. Είναι δύσκολες μέρες. Και εμείς τις κάνουμε πιο δύσκολες. Θέλουμε να διασκεδάσουμε, να πάρουμε τα δώρα μας, να πάμε και δυο-τρεις μέρες ένα ταξιδάκι... Παραμένουμε τυφλοί, αδιάφοροι και κυρίως αναίσθητοι. Δεν ξέρουμε πως είναι να κοιμάσαι σε παγκάκι, να μην έχεις να φας, να είναι άρρωστο το παιδί σου και να μην μπορείς να του προσφέρεις τίποτα. Δεν ξέρουμε αλλά μπορούμε να φανταστούμε. Εμείς δεν κοιμόμαστε ούτε με κλειστά καλοριφέρ, δεν μας αρέσει και πολύ η γαλοπούλα. Προτιμάμε χοιρινό και το παιδί μας αν ανεβάσει 38 και 5 θα τρέξουμε στον γιατρό.
Ακόμα κι ένα χαμόγελο, λίγη σημασία σε ανθρώπους που έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα θα σας κάνει ευτυχισμένους. Και παιδεία. Μάθετε στα παιδιά σας, στους μικρότερους γνωστούς σας να αγαπάνε και να ενδιαφέρονται. Και να κάνουν κάτι. Να μην λυπούνται απλά.
