Πριν κάποια χρόνια, ο Αλβανός αρθρογράφος των «Νέων», Γκαζμέντ Καπλάνι είχε αντιγράψει το σενάριο μίας ταινίας μικρού μήκους και το είχε παρουσιάσει ως πραγματική προσωπική του μαρτυρία ρατσιστικού περιστατικού σε λεωφορείο της Αθήνας. Την ίδια περίπου εποχή η Πανδώρα του «Βήματος» είχε δημοσιεύσει αντίστοιχη ιστορία ως μαρτυρία φίλου του συντάκτη. Αυτά είχαν γίνει αντιληπτά από κάποια ιστολόγια και πατριωτικές εφημερίδες και η ιστορία έγινε ευρέως γνωστή. Και λοιπόν;
Σήμερα, που το καθημερινό «Βήμα» έγινε διαδικτυακό, αφού το έντυπο δεν πουλούσε, τα «Νέα» έστειλαν τον Γκασμέντ Καπλάνι… στο διαδικτυακό «Βήμα», ενώ η «Πανδώρα» παίζει με το πραγματικό της όνομα στα «Νέα». Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα οι εν λόγω «λειτουργοί της ενημέρωσης» δεν θα έβρισκαν δουλειά ούτε σε μαθητική εφημερίδα. Αντίστοιχα, δουλειά δεν θα έπρεπε να έχει ούτε η κ. Ξένια Κουναλάκη, κόρη του ιστορικού στελέχους του Συνασπισμού, Πέτρου Κουναλάκη, η οποία αρθρογραφεί στην «Καθημερινή». Προ τριετίας, σύμφωνα με καταγγελίες ελληνικών ιστολογίων, η κ. Κουναλάκη σε άρθρο της στην «Καθημερινή», στις 7/2/2008, όπου κατηγορούσε τους μπλόγκερς ως «ιερόδουλες του κυβερνοχώρου», αντέγραψε αυτούσια αποσπάσματα από κείμενο γνωστής αμερικανίδος συγγραφέως, παρουσιάζοντάς τα ως δικά της. Ακόμη δε και ο ίδιος ο χαρακτηρισμός «ιερόδουλες του κυβερνοχώρου» είχε αντιγραφεί.
Πού τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά; Αναγκάστηκα να τα θυμηθώ, διαβάζοντας σήμερα το άρθρο της κας Κουναλάκη στην εφημερίδα «Καθημερινή», η οποία εξακολουθεί να την απασχολεί ως αρθρογράφο, ενώ αν δεν ήθελε να την απολύσει και να στεναχωρήσει τον μπαμπά της, θα μπορούσε τουλάχιστον να την έχει μεταθέσει στο μεταφραστικό της τμήμα, όπου σίγουρα θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία και με πολύ χαμηλότερο ρίσκο.
Στο άρθρο της με τίτλο «Πικρό πουλί της νιότης» η κ. Κουναλάκη ασχολείται με τον Μάκη Βορίδη. Πιστή στο χόμπι του «copy-paste», αλλά με εμφανή τα σημάδια της συμμορφώσεως, η κα Κουναλάκη «τσιτάρει» Μπίστη και Παπαδημούλη – με αναφορά στην πηγή αυτή τη φορά, κάνοντας μια «αυθεντική» επίθεση στον υπουργό, αναμασώντας και όλες τις ανακρίβειες που έχουν δει το φως της δημοσιότητος τον τελευταίο καιρό και που μία προς μία έχουν ήδη καταρριφθεί. Από μια αναφέρεται στην κόντρα Βενιζέλου – Βορίδη στο υπουργικό συμβούλιο, που πλασαρίστηκε έντεχνα από την αριστερά ως δήθεν κόντρα για τα διαζύγια, ενώ η ταμπακιέρα ήταν στην αποφυλάκιση καταδικασθέντων κακούργων. Από την άλλη, πιάνει το θέμα των ταξί, όπου ο Μάκης Βορίδης μπόρεσε να τα βρει με τους ταξιτζήδες και άρα λαΐκισε, ενώ αν κρατούσε το νομοσχέδιο Ραγκούση, θα ήταν ένας αδίστακτος νεοφιλελεύθερος που δεν διστάζει να κτυπήσει μία επαγγελματική τάξη βιοπαλαιστών, που βρίσκονται ήδη σε εξαθλίωση. Στην μία περίπτωση ο Μάκης Βορίδης «εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των συναδέλφων του δικηγόρων». Στην άλλη επεδίωκε να γίνει εικόνισμα δίπλα στον Άγιο Χριστόφορο κάτω απ’ τους καθρέφτες των ταξί.
Η μεγάλη όμως πρεμούρα της κ. Κουναλάκη είναι – τι πρωτότυπο στις μέρες μας – οι συνεργάτες του Μάκη Βορίδη που προέρχονται από το Ελληνικό Μέτωπο. Μέγα σφάλμα για τον υπουργό, αφού αυτό «δεν συνιστά απόδειξη ρήξης με το παρελθόν του».
Λυπάται η κ. Κουναλάκη, που ο Βορίδης διέψευσε τους θαυμαστές του και δεν θα αναδειχθεί ο καλύτερος υπουργός της κυβέρνησης. Και γιατί δεν θα αναδειχθεί ο καλύτερος υπουργός της κυβέρνησης; Για τους ακόλουθους λόγους:
- Επειδή διόρισε τους έμπιστους και επί έτη πολιτικούς του συνεργάτες στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου σε θέσεις που είχαν εγκαταλειφθεί από τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας του κ. Ραγκούση.
- Επειδή αντιτίθεται στην επίσπευση των διαζυγίων και την απελευθέρωση λαθρομεταναστών εγκληματιών.
- Επειδή κατάφερε να βρει λύση στο ζήτημα των ταξί, χωρίς να προσβάλει τους όρους του μνημονίου, χωρίς να γίνει η Αθήνα άνω-κάτω εν μέσω της εορταστικής περιόδου, χωρίς να δημιουργήσει φασαρίες και ευτράπελα σαν κι αυτά που συνέβαιναν το καλοκαίρι έξω από το Υπουργείο Μεταφορών.
- Επιπλέον – το ξέχασε αυτό η κυρία «Copy-Paste» – κατάφερε να κάνει έναν πολιτισμένο διάλογο με τους φορτηγατζήδες χωρίς να κοπεί η Ελλάδα στα δύο, παρ’ ότι δεν συμφωνούσαν μαζί του. Εκεί δεν ήταν λαϊκιστής και δεν θα δει το εικόνισμά του δίπλα στης Παναγιάς.
- Επιπλέον – κι αυτό το ξέχασε η κυρία «Copy-Paste» – έθεσε πρώτος τα αμέτρητα τρωτά του μέτρου της εφεδρείας, ενός μέτρου που εν τέλει αποσύρεται.
- Επιπλέον – σας ξέφυγε κι αυτό – πριν κλείσει μήνα έστειλε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την επιτάχυνση της αδειοδότησης των κεραιών της κινητής, πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για την αύξηση των επενδύσεων στον εν λόγω τομέα. Ένα νομοσχέδιο που στοίχειωνε στα συρτάρια του Υπουργείου εδώ και πάνω από τρία χρόνια.
- Και το σημαντικότερο – θα σας μαλώσω κυρία «Copy-Paste» – ως σωστός λαϊκιστής που είναι, έβαλε πλάτη για να ολοκληρωθούν επιτέλους οι επτά σταθμοί του ΜΕΤΡΟ, δίνοντας την δυνατότητα στην πόλη να ελαφρυνθεί από την κυκλοφορία 30.000 αυτοκινήτων, προσθέτοντας 180.000 ευρώ ημερησίως στα ταμεία της ΑΜΕΛ, δίδοντας γρήγορη και φθηνή πρόσβαση στους προορισμούς τους σε 160.000 συμπολίτες μας. Και λέμε «έβαλε πλάτη», διότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που υπαινίσσονται, όπως αναμενόταν, την διαπλοκή του με την SIEMENS.
Έχετε δίκιο, κυρία Κουναλάκη. Ο Μάκης Βορίδης είναι μία σκέτη απογοήτευση. Κι αυτό, διότι δεν δικαίωσε τις ελπίδες του κ. Μπίστη για ιδεολογικό ευνουχισμό. Παρέμεινε όντως στην αφετηρία της ανιδιοτέλειας και της υπηρεσίας προς την πατρίδα του. Είναι κρίμα που δεν θα πάρει, παρά την εξυπνάδα του, «επ’ αόριστον άφεση αμαρτιών για παιδικά, εφηβικά και εντέλει κατά συρροήν ενήλικα αμαρτήματα». Άφεση αμαρτιών από εσάς, μια άξια πολίτη του Κολωνακίου, του κόσμου και – για να μην ξεχνιώμαστε – του «Copy-Paste». Ούτε και οι συνεργάτες του που φέρουν το «βάρος» της συμμετοχής στο «Ελληνικό Μέτωπο» και δεν είχαν την τύχη να λέγονται «Κουναλάκηδες» για να εισπράττουν παχυλούς μισθούς από τον Αλαφούζο, κάνοντας αντιγραφές και μεταφράσεις και γράφοντας ότι «μοιάζει σήμερα σχεδόν αφύσικο για ένα νέο άνθρωπο να είναι πατριώτης».
