Δεν παίρνουν άδεια με την τσέπη... άδεια

• ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΟΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ • Η 9μηνη θητεία, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, κοστίζει περί τις 3.000 ευρώ σε μία οικογένεια Αυξάνονται ραγδαία οι στρατιώτες που δεν κάνουν χρήση της εξόδου τους από το στρατόπεδο ή ακόμη και της κανονικής τους άδειας ελλείψει χρημάτων. Οι οικογένειές τους δεν μπορούν πλέον να... τους στηρίξουν οικονομικά είτε λόγω ανεργίας είτε σημαντικών μειώσεων στους μισθούς τους. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι έχουν τριπλασιασθεί τα αιτήματα για θητεία στην Κύπρο, όπου ο μηνιαίος μισθός κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 300 ευρώ, οι πιέσεις για επιλογή έφεδρου αξιωματικού και φυσικά για μεταθέσεις κοντά στον τόπο μόνιμης κατοικίας των οπλιτών. Άλλες εποχές Τη νέα αυτή πραγματικότητα, που καμία σχέση δεν έχει με τα τελευταία 10-15 χρόνια όπου στις πύλες των στρατοπέδων έκαναν «παρέλαση» τα «ντιλίβερι» και οι στρατιώτες παρουσιάζονταν στις μονάδες με τα δικά τους αυτοκίνητα, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικά οι διοικητές μονάδων και σχηματισμών. Υπάρχουν βέβαια και οι αρτηριοσκληρωτικοί, που κάνουν πως δεν τρέχει τίποτα ή δεν αντιλαμβάνονται τα προβλήματα των στρατευμένων. Τα μηνύματα που φθάνουν πάντως στα Γενικά Επιτελεία και ειδικά στου Στρατού είναι εξόχως ανησυχητικά. Οι καταστάσεις με τους εξοδούχους μπορεί να ανακοινώνονται σε καθημερινή βάση, αλλά ολοένα και περισσότερο παρατηρείται μία απόκλιση μεταξύ των ονομάτων που αναγράφονται στη λίστα και όσων περνούν τελικά την πύλη του στρατοπέδου με πολιτικά ρούχα. Οι στρατιώτες μετρούν τα χρήματά τους και διαπιστώνουν ότι δεν αρκούν να πληρώσουν το ταξί να τους μεταφέρει από το στρατόπεδο στην πόλη ή να διασκεδάσουν μερικές ώρες μακριά από ένοπλες ή μη υπηρεσίες και υποδείξεις ανωτέρων. Στον Έβρο, επί παραδείγματι, οι περισσότερες μονάδες είναι σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων από τις πόλεις του Διδυμοτείχου και της Ορεστιάδας και η μετακίνηση στοιχίζει. Όπως άλλωστε ο καφές, το ποτό και το σουβλάκι. Πιθανόν η μετακίνησή τους με υπηρεσιακά οχήματα να ήταν μία λύση. Προτιμούν έτσι να παραμένουν στη μονάδα, να τρώνε από το βραδινό συσσίτιο και να ξεκουράζονται ακούγοντας μουσική. Κάνουν ταυτόχρονα και οικονομία, «επενδύοντας» στην άδειά τους. Αν και τελευταίως, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν καταγραφεί και λιγοστά -προς τον παρόν- κρούσματα μη χρήσης άδειας για οικονομικούς λόγους. Μεγάλο κόστος Οι οπλίτες ζητούν από τους διοικητές των μονάδων τους να μεταφέρουν όλη την άδειά τους στο τέλος της θητείας τους, έτσι ώστε ουσιαστικά να απολυθούν συντομότερα. Σε ακροάσεις στρατιωτών ή σε συζητήσεις στελεχών με οπλίτες διαπιστώνεται πως οι οικογένειες αρκετών δεν μπορούν πλέον να τους διαθέσουν αρκετά χρήματα. Η 9μηνη θητεία, από έναν πρόχειρο υπολογισμό, κοστίζει περί τις 3.000 ευρώ σε μία οικογένεια. Αυτός πιθανόν να ήταν και ο λόγος αναστολής των σχεδίων αύξησης της θητείας στους 12 μήνες. Το ποσό των 3.000 ευρώ είναι δύσκολο να καλυφθεί από μία οικογένεια με έναν γονέα άνεργο ή με τους μισθούς πείνας που επέβαλε η καταιγίδα μέτρων του Μνημονίου. Τα 8,80 ευρώ το μήνα ως μισθός στρατιώτη είναι αστείο ποσό. Οι οικονομικές δυσκολίες είναι ο λόγος για τον οποίο τα αιτήματα για μεταθέσεις-τοποθετήσεις κοντά στους τόπους μόνιμης κατοικίας υποβάλλονται στις μονάδες σωρηδόν. Δυστυχώς, η πλειοψηφία τους δεν μπορεί να ικανοποιηθεί. Θέλουν Κύπρο Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον για θητεία στην Κύπρο. Μέχρι πριν από δύο-τρία χρόνια, οι οπλίτες έβαζαν «βύσμα» να κόψουν μία τέτοια μετάθεση. Τώρα χρησιμοποιούν κάθε γνωστό για να ολοκληρώσουν τη στρατιωτική τους θητεία στη Μεγαλόνησο, αφού λαμβάνουν μισθό περίπου 300 ευρώ το μήνα και μπορούν να κάνουν χρήση της άδειάς τους για λίγα μεροκάματα. Πολλοί είναι και οι οπλίτες που έχουν ένδειξη ΥΕΑ και βάζουν μέσο να γίνουν έφεδροι αξιωματικοί. Παρά τους περισσότερους μήνες στο Στρατό, ο μισθός των 540 ευρώ το μήνα (συν ορισμένα επιδόματα) συνιστά κίνητρο που εξασφαλίζει θητεία οικονομικά ανεξάρτητη από το χαρτζιλίκι των γονέων.