Προέβαλλαν φωτογραφίες οι οποίες είχαν τραβηχτεί από τον εν λόγο Ναζί ,την περίοδο κατοχής ….
Ο Ναζί τραβούσε φωτογραφίες ως τουρίστας την κατοχική εκείνη εποχή που οί Έλληνες δολοφονιόντουσαν από τους ομοεθνής του
Παραθετουμε το άρθρο τοπικης εφημεριδας
"Ο καλός Ναζί"
Στην κοπή της πίτας του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγ. Ιωάννη στο Ηράκλειο Κρήτης, το Σάββατο βράδυ 28 Ιανουαρίου, συνέβησαν τα εξής. Μετά τα κρητικά κάλαντα, τους παραδοσιακούς και latin χορούς, τις ευλογίες του παπά και το κόψιμο της πίτας, εμφανίστηκε ομιλητής ένας από τους αντιδημάρχους Ηρακλείου και παρουσίασε προβολές στον τοίχο με θέμα: “Ο Καρλ Μαρξ στον Τεκέ”. Στην αρχή μας ξένισε ο τίτλος. Πήγε ποτέ ο Καρλ Μαρξ στη συνοικία του Τεκέ; Ομως πολύ σύντομα η απορία μας λύθηκε μαζί και μ’ένα σωρό άλλες.
Καρλ Μαρξ ένας γερμανός στρατιώτης που πολέμησε στην Κρήτη την εποχή της γερμανικής κατοχής. Οι προβολές ήταν δικές του φωτογραφίες, τραβηγμένες την εποχή εκείνη: άνθρωποι, εγκαταστάσεις, αυτοκίνητα, τοπία. Χάζευα χαλαρά γιατί οι φωτογραφίες αυτές δεν είχαν εκτελέσεις, αίματα και μαζικούς τάφους. Ευτυχώς σκέφτηκα, γιατί δεν θα άρμοζε στην περίσταση και γιατί η αίθουσα ήταν γεμάτη από παιδιά του χορευτικού, όταν μια φράση του ομιλητή μ’ έκανε να τιναχτώ κυριολεκτικά στον αέρα: “Ξερετε, κυρίες και κύριοι, ο Γερμανός αυτός δεν ήταν βέβαια κανένας αντιστασιακός, ήταν ένας κανονικός Ναζί, αλλά... ένας καλός Ναζί”. Και συνέχισε ο ομιλητής: “οποτε πήγαινε στα παιδιάκια ένα καρβέλι ψωμί τον υποδέχονται με ενθουσιασμό”.
Και τότε συνέβη και το τρομαχτικό. Οι φράσεις αυτές κρεμάστηκαν σαν πελώριες φωτεινές επιγραφές μπροστά στα μάτια μου και ξαφνικά κατάλαβα. Α! Ωστε έτσι! Τόσα χρόνια έψαχνα να βρω επαρκείς λόγους για το ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν αξίωσε τις ανάλογες πολεμικές αποζημιώσεις απ’ τους Γερμανούς και τώρα... τώρα είχα επιτέλους τις απαντήσεις. Οταν λοιπόν οι Γερμανοί μετά τον πόλεμο έκαναν απολογισμό και βρήκαν ότι τα 30 καρβέλια που είχε μοιράσει ο στρατιώτης Μαρξ στα κρητικόπουλα δεν ήταν αρκετά για να μας αποζημιώσουν για τις ανθρώπινες ζωές, τις λεηλασίες, την πείνα και τις καταστροφές, τότε σκέφτηκαν να μας δώσουν κάτι τις παραπάνω και παρακάλεσαν τον στρατιώτη Μαρξ να μας στείλει το άλμπουμ με τις αναμνηστικές φωτογραφίες της Κατοχής. Ετσι εξηγούνται όλ’ αυτά. Τελικά, η ελληνογερμανική φιλία δεν έχει ανάγκη ούτε τον Γκαίτε, ούτε τον Σίλλερ, ούτε και τον Μπρεχτ. Τι ξέρει άλλωστε ο κόσμος απ’ αυτά. Κι εγώ η χαζή! Τόσα χρόνια, είκοσι συναπτά, σπούδασα και έζησα στη Γερμανία, τόσα χρόνια προσπάθειας αν προωθήσω την κατανόηση των δύο αυτών λάων, να πείσω πως υπάρχουν πολύ σπουδαίοι γερμανοί, άνθρωποι του πνεύματος, δημοκράτες, ανθρωπιστές. Οχι, η ελληνογερμανική φιλία, ιδίως τώρα, μεσούσης της κρίσης, της χρεωκοπίας και της ξένης επιτροπίας έχει ανάγκη από κάτι το ξεχωριστό: τον ΚΑΛΟ ΝΑΖΙ. Ο καλός Ναζί, το φωτεινό παράδειγμα υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα στον Ναζισμό, αυτό δεν καταλάβατε κι εσείς αγαπητοί μου συμπολίτες που τα ακούσατε όλα αυτά μέσα στην αίθουσα; Ο ομιλητής βέβαια χρησιμοποίησε δύο απλοϊκά γι’αυτό και επικίνδυνα επιχειρήματα πάνω στα οποία εδράζει την καλοσύνη του Ναζί. Το πρώτο είναι ότι αυτός ο Ναζί ήταν, λέει, άοπλος.
Εχετε ακούσει ή διαβάσει ποτέ για άοπλο γερμανό στρατιώτη μέσα στον πόλεμο στη χώρα που είναι κατακτητής;
Το δεύτερο είναι αυτό το περιβόητο “μοίραζε καρβέλια στα παιδιά”. Δηλαδή αφού πρώτα σου εκτελέσω τους γονείς, σου κάψω το χωριό σου, σου επιτάξω τα τρόφιμα, άμα στο τέλος σουπετάξεω το ξεροκόμματο με λες και καλό; Oχι να καταλαβαίνουμε τι λέμε. Ή μήπως δεν γνωρίζουμε ότι τέτοιες μεμονωμένες, δήθεν ανθρωπιστικές συμπεριφορές, υπήρξαν στην πραγματικότητα στοχευμένη και μεθοδευμένη προπαγάνδα των Ναζί προκειμένου να εφησυχάσουν τον άμαχο πληθυσμό, να αποκτήσουν μέσο πρόσβασης και έτσι άμεση πληροφόρηση; Στην Κρήτη βρισκόμαστε, για τον κρητικό λαό μιλάμε που έγραψε ιστορία στην Αντίσταση κατά του φασισμού.
Πάντως, σας διαβεβαιώ. Αν όλ’ αυτά ελέγοντο στη Γερμανία σήμερα, θα βρισκόντουσαν και δέκα Γερμανοί που θα βροντοφώναζαν: τέρμα με τους καλούς Ναζί. Κι εγώ να προσθέσω πως πρέπει να επαγρυπνούμε γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και φιλία και υποταγή δεν παν μαζί. Τέρμα τα βρώμικα ανέκδοτα. Μας ακούνε τα παιδιά!
πηγη:greekvoices.blogspot.com
