Με οργή, αγανάκτηση ή - στο άλλο άκρο - με αδιαφορία αντιδρούν οι
πολίτες στις παρατεταμένες διαβουλεύσεις και τα παζάρια για τον ορισμό
του νέου Πρωθυπουργού. Χθες η ματαίωση, μία ακόμη ημέρα, της λήψης
απόφασης και της ανακοίνωσης της νέας κυβέρνησης επέτεινε αυτές τις
αντιδράσεις, όπως τις κατέγραψαν «ΤΑ ΝΕΑ» μιλώντας με πολίτες.
Κοινός παρονομαστής των απόψεών τους είναι η πεποίθηση ότι στο
πολιτικό σύστημα παίζεται το παιχνίδι των ισορροπιών και της
εξυπηρέτησης προσωπικών και παραταξιακών συμφερόντων και επιδιώξεων.
Προέχουν οι προσωπικές επιδιώξεις από το εθνικό συμφέρον, είπαν
χαρακτηριστικά ορισμένοι, ενώ άλλοι δήλωσαν αγανακτισμένοι και θύματα
εμπαιγμού από τη μεγάλη αργοπορία.
«Εχουμε πλέον χάσει την μπάλα στην αναμονή»
«Εχουμε πλέον χάσει την μπάλα, τόσες μέρες στην αναμονή. Η
καθυστέρησή τους είναι απαράδεκτη, θα μπορούσαν να βγάλουν γρηγορότερα
Πρωθυπουργό. Η εξέλιξη αυτή βέβαια αντανακλά την ψήφο μας. Είμαστε κι
εμείς υπεύθυνοι που τους επιλέξαμε. Θα προτιμούσα να αναλάβει τη
διακυβέρνηση της χώρας ένας τεχνοκράτης γιατί γνωρίζει περισσότερα
πράγματα. Δεν περιμένω βέβαια ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Σε
καμία περίπτωση, πάντως, δεν θα ήθελα να δω πολιτικούς που έχουν
αναμειχθεί σε σκάνδαλα. Δεν φοβάμαι ότι θα καταφέρουν να μας γυρίσουν
στη δραχμή, αλλά είμαι απαισιόδοξος για την έξοδο από την κρίση».
«Πάντα ο κόσμος την πλήρωνε, έτσι θα γίνει και τώρα»
«Δεν μας αξίζει αυτή η κατάσταση, με θυμώνουν γιατί μας κοροϊδεύουν. Από ό,τι φαίνεται, δεν θα καταφέρουν να τα βρουν και πάλι χάος θα έχουμε! Εχω φτάσει σε σημείο να μην ενημερώνομαι γιατί εκνευρίζομαι και απογοητεύομαι. Από τη στιγμή που βλέπω ότι οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να συνεννοηθούν, σκέφτομαι ας χρεοκοπήσουμε κι ας γυρίσουμε στη δραχμή. Τουλάχιστον έτσι θα ξεκινήσουμε από την αρχή χωρίς να έχουμε τους ξένους πάνω από το κεφάλι μας. Πάντα ο κόσμος την πλήρωνε, αυτό θα γίνει και τώρα».«Κρύβουμε τη σκόνη κάτω από το χαλί»
«Απαράδεκτη η καθυστέρηση των πολιτικών. Φοβάμαι ότι κανείς τους
δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας. Νομίζω ότι
θα έπρεπε να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός προτού υπογραφεί η δανειακή
σύμβαση, να πάμε σε εκλογές άμεσα. Δεν πρόκειται για μια απλή υπόθεση
που απλώς δεσμεύει μια μεταβατική ή υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δεσμεύει τις
επόμενες γενιές, επομένως κανένα από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά
κόμματα δεν νομιμοποιείται να προβεί σε τέτοιες αποφάσεις.
Ενας τεχνοκράτης πρωθυπουργός θα ήταν πιο διεκπεραιωτικός, να έχει
έναν ρόλο διαχειριστικό, γιατί ουσιαστικό ρόλο μπορεί να έχει μόνο έναν
πολιτικός. Πρώτοι θα πρέπει να είναι οι πολιτικοί γιατί ο λαός αυτούς
εκλέγει στη διοίκηση της χώρας τους. Βάζαμε τόσο καιρό τη σκόνη κάτω
από το χαλί και τώρα έφτασε η ώρα που δεν μπορούμε να την κρύψουμε. Και
αυτό επικρατεί σε όλες τις εκδηλώσεις της ελληνικής κοινωνίας. Το
επόμενο δίλημμα θα είναι αν πάμε με την Ευρώπη ή αν ακολουθούμε τον πιο
μοναχικό δρόμο. Δύσκολο γιατί μιλάμε για μια Ευρώπη που κλυδωνίζεται
και δεν αποτελεί πλέον ασφαλές καταφύγιο. Κάθε επιλογή έχει υπέρ και
κατά και θα είναι μια περιπέτεια».
«Είναι όλα ένας καθρέφτης της πολιτικής»
«Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά περίμενα κάτι
καλύτερο από τους πολιτικούς σε μια τόσο τραγική περίοδο. Οσα συμβαίνουν
είναι καθρέφτης της ελληνικής πολιτικής. Στο άμεσο μέλλον δεν πιστεύω
ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα, ελπίζω - έστω και μακροπρόθεσμα - κάτι
να αλλάξει. Το πρόβλημα είναι στη γενιά μου και σε όσους ακολουθούν, με
τόση ανεργία που υπάρχει γύρω μας. Με ανησυχεί η κατάσταση στη χώρα,
αλλά κυρίως ανησυχώ για το μέλλον μου».
«Πρωθυπουργός που θα παίξει ρόλο... διαιτητή»
«Αναμενόμενη εξέλιξη έχουν πάρει τα πράγματα σε μια χώρα όπου δεν
λειτουργεί τίποτα. Ηταν αναπόφευκτο οι πολιτικοί αρχηγοί να
δυσκολεύονται να τα βρουν. Η καθυστέρησή τους είναι αντιπροσωπευτική της
ελληνικής κοινωνίας. Η κατάσταση πλέον με αφήνει αδιάφορη. Είμαι από
την Ολλανδία, αλλά ζω στην Ελλάδα τα τελευταία 16 χρόνια. Νομίζω ότι εδώ
τα έχω ζήσει όλα! Εχει περάσει από το μυαλό μου να φύγω, αλλά όσο δεν
έχω πρόβλημα στην εργασία μου δεν θα το κάνω. Οι Ελληνες δεν έχουν πια
πολλές επιλογές, αλλά ελπίζω να βρεθεί μια λύση με έναν νέο, ουδέτερο
κομματικά Πρωθυπουργό, ο οποίος θα λειτουργήσει ως διαιτητής ανάμεσα σε
Ελλάδα και Ευρώπη».
«Προέχουν οι προσωπικές επιδιώξεις»
«Αυτό που ζούμε είναι παρωδία. Το αποκορύφωμα στην κρίση που
βιώνουμε είναι η αργοπορία των πολιτικών να καταλήξουν σε συμφωνία.
Συνειδητοποιώ ακόμα περισσότερο ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα
από αυτούς. Είχα μια ελπίδα ότι έστω και την τελευταία στιγμή θα
δημιουργούσαν ομαλές συνθήκες για τη μετάβαση, αλλά δυστυχώς από ό,τι
βλέπω ακόμη αυτό που υπερισχύει είναι οι προσωπικές επιδιώξεις και όχι η
λογική. Η οποιαδήποτε συμφωνία υπάρξει, θα πρέπει να γίνει με βάση
συγκεκριμένη πολιτική. Για να έχει νόημα θα πρέπει να εφαρμοστεί από
όλους και η συναίνεση να είναι επί συγκεκριμένων στόχων. Είναι φανερό
όμως ότι απουσιάζουν οι στρατηγικοί στόχοι για τη σωτηρία της χώρας.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί δημιούργησαν προσδοκίες στον κόσμο και με αυτά
που κάνουν θα τους διαψεύσουν πικρά».
«Με κούρασαν τόσες μέρες και πλέον αδιαφορώ»
«Αρχικά παρακολουθούσα συνέχεια τις εξελίξεις, καθυστέρησαν και με
κούρασαν τόσες μέρες. Πλέον αδιαφορώ. Δεν νομίζω ότι μια κυβέρνηση
συνεργασίας θα ήταν ικανή να αλλάξει την τύχη της χώρας, αλλά εδώ που
φτάσαμε, ας το δοκιμάσουμε κι αυτό! Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να είναι ο
πιο κατάλληλος για την πρωθυπουργία της χώρας, θα ήθελα όμως να δω
έναν κομματικά "ουδέτερο" άνθρωπο και στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης
να συμμετέχουν όλα τα κόμματα».
«Περιορίζονται σε κόντρες και καβγαδάκια»
«Εχουν αργήσει απελπιστικά πολύ. Είναι εκνευριστικό να
παρακολουθούμε τέσσερις ημέρες δύο ανθρώπους που δεν μπορούν να
συνεννοηθούν. Υποτίθεται πως είναι πολιτικοί, έχουν γνώσεις και είναι
καλλιεργημένοι, αλλά αυτοί περιορίζονται σε κόντρες και καβγαδάκια λες
και είναι ζευγαράκι. Είναι εθνική υπόθεση το μέλλον της πατρίδας, αλλά
εδώ και τέσσερις μέρες όλα είναι στον αέρα. Ετσι όπως κάνουν οι
πολιτικοί δείχνουν σαν να είμαστε ανίκανοι να βγούμε από αυτή την
κατάσταση.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Δύο χρόνια πριν, από τότε που άρχισαν οι
περικοπές και τα μέτρα, θα έπρεπε να προχωρήσουν σε κυβέρνηση εθνικής
ενότητας. Να συσκεφθούν και να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Τώρα είναι
αργά. Εφτασαν τον κόσμο στα όρια και μας έκαναν να συζητάμε για την
έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή. Πάντως, δεν θα ήθελα να
δω νέο πρωθυπουργό κάποιον από τα δύο μεγάλα κόμματα, θα ήθελα να είναι
από τα μικρότερα ή τεχνοκράτης».
