«Σπίτωμα» το αποκαλούσαν οι παλιοί –μερικοί συνεχίζουν την παράδοση. Ακόμη μεγαλύτερη ντροπή, η προσθήκη του επονείδιστου χαρακτηρισμού «αστεφάνωτοι». Οι εποχές με τα δίκαννα της Φίνος Φιλμ, τις μανάδες που πάθαιναν εγκεφαλικό και τις γειτόνισσες που ψιθύριζαν στο πλατύσκαλο με το χέρι στη μέση για τους «παστρικούς» του τρίτου ορόφου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις. Παρ’ όλα αυτά, οι ενδοιασμοί και τα διλήμματα περί συμβίωσης με τον σύντροφο εξακολουθούν πάντα να υπάρχουν, έστω και με άλλη μορφή.
Μήπως είναι πολύ νωρίς; Μήπως «ξενερώσει» ο ένας απ’ τους δύο με την ρουτίνα, την απομυθοποίηση και την αποκάλυψη των συνηθειών του άλλου; Θα πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού την αγχωτική σκέψη του γάμου που μοιάζει να είναι το επόμενο αναπόφευκτο βήμα; Ζητήσαμε από εννέα νέους να μας καταθέσουν τις απόψεις τους περί συγκατοίκησης και το έκαναν χωρίς φόβο και με πολύ πάθος (ή μήπως η συμβίωση καταλήγει σε… πολλούς φόβους και λίγο πάθος;).
Τα οικονομικά ζητήματα (θα μοιραστεί το κόστος στα δύο ή θα δημιουργηθούν περισσότερες υποχρεώσεις;), η δραματική μείωση του προσωπικού χώρου και χρόνου, το τέλος στα κουραστικά καθημερινά «πήγαινε-έλα» στο σπίτι του άλλου και η «δοκιμασία» της σχέσης πριν αυτή επισημοποιηθεί είναι μερικές ακόμη από τις σκέψεις που απασχόλησαν όσους ρωτήσαμε στο στάδιο της μεγάλης απόφασης. Ας δούμε την έκβαση των παραπάνω διλημμάτων όταν οι φίλοι μας πέρασαν από την θεωρία… στην πράξη.
Να συ…ζήσει!
Συγκεντρώνοντας το απόσταγμα της εμπειρίας τους, οι ερωτηθέντες βάζουν το χέρι στην καρδιά και μας λένε γιατί… αξίζει να συζείς:
- «Κάνεις πολύ σεξ. Και ό,τι ώρα θες.»
- «Έχεις τον άνθρωπο που αγαπάς πιο πολύ στον κόσμο να σε περιμένει σπίτι με ζεστό καφέ (ή και ζεστό φαΐ σε extreme περιπτώσεις) μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά».
- «Δε χρειάζεσαι τρεις ώρες να φτιαχτείς για να τον δεις».
- «Γίνεστε εκτός από "γκόμενοι" και φιλαράκια, που μιλάνε για τα πάντα»
- «Το ότι πέφτετε κάθε βράδυ μαζί για ύπνο και ξυπνάτε μαζί το πρωί είναι πολύ όμορφο!»
- «Μοιράζεστε τα έξοδα του σπιτιού, ξεκινάτε μαζί για να πάτε κάπου και όλοι οι φίλοι έρχονται σε ένα σπίτι».
- «Γνωρίζεις απ' την καλή και απ' την ανάποδη τον άλλον και έτσι μπορείς να κρίνεις καλύτερα αν τελικά ταιριάζετε ή όχι. Μετά είναι πολύ αργά».
Ούτε να το… συζει(τα)ς!
Βγαίνουν τα «μαχαίρια», ξυπνάει η πίκρα, ή απλώς βγαίνουν στην επιφάνεια τα αναπόφευκτα «πλην» μίας κατάστασης όπως ο εκρηκτικός συνδυασμός έρωτα και συγκατοίκησης.
- «Ζεις σαν παντρεμένος ενώ στην ουσία δεν είσαι».
- «Εξαρτάται από το κάθε άτομο», σύμφωνα με την Νάντια, 30 ετών. «Προσωπικά το προσπάθησα, αλλά διαπίστωσα πως δεν είμαι της συγκατοίκησης».
- «Δεν είναι και τόσο ρομαντικό να πλένεις τις βρώμικες κάλτσες του αγοριού σου μετά από κάθε μουντιαλίτο».
- «Ο κίνδυνος της ρουτίνας είναι τόσο υπαρκτός, που κρέμεται κάθε μέρα σαν σπαθί πάνω από το κεφάλι σου και σε αγχώνει να εφεύρεις διαρκώς καινούρια πράγματα για να μην ρουτινιάζετε».
- «Αν βλέπετε ο ένας τον άλλο όλη μέρα με τη φόρμα και τις παντόφλες η ερωτική επιθυμία φεύγει από το παράθυρο».
- «Μετά την συγκατοίκηση αρχίζουν όλοι να σε πρήζουν για το επόμενο βήμα: "Άντε, θα παντρευτείτε τώρα;"»
Πηγή: http://sex.in2life.gr
