Η ΕΛΒΟ μετά από αυτή την εξέλιξη , και έχοντας υπόψη τις επιχειρησιακές ανάγκες του Ελληνικού Στρατού για τα υπόψη ΤΟΜΜΧ συνεργάσθηκε με την επίσης Γερμανική Εταιρεία FFG. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η υποβολή εκ μέρους της ΕΛΒΟ τεχνικοοικονομικής πρότασης προς το ΥΕΘΑ για το εν λόγω πρόγραμμα και ανέμενε τις διαδικαστικές εξελίξεις. Ξαφνικά σαν κεραυνός εν αιθρία στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΒΟ έφτασε η πληροφορία από τους ανθρώπους της στην Αθήνα, ότι τελικά η RLS υπέβαλλε προσφορά απευθείας στον Ελληνικό Στρατό για 12 ΤΟΜΜΧ DACHS.
Είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την αντίδραση των εργαζομένων της ΕΛΒΟ όταν εν μέσω των σοβαρών οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η Εταιρεία, πληροφορήθηκαν το γεγονός και μάλιστα όταν έμαθαν ότι η προσφορά αυτή έχει συντονισθεί – υποβληθεί από την ίδια ομάδα που μέχρι σήμερα έχει χειρισθεί «επιτυχώς» το θέμα της προμήθειας των 12000 βλημάτων 120 χιλ. για τα άρματα μάχης τύπου LEO2.
Η αντίδραση των εργαζομένων της ΕΛΒΟ έγκειται στο γεγονός ότι αυτή η πρόταση ενδεχομένως να καθυστερήσει τις όποιες αποφάσεις του ΥΕΘΑ για το εν λόγω πρόγραμμα και όχι διότι φοβούνται την εμπλοκή του εργοστασίου των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) που ευρίσκεται στην Μάνδρα Αττικής . Αλλά επειδή ανησυχούν για την εμπλοκή "ατζέντηδων" που είχαν σχέση παλαιότερα με τα ΕΑΣ και την υπόθεση των γερμανικών πυρομαχικών ,την οποία δεν κατάφεραν να φέρουν εις πέρας.
Το εργοστάσιο της Μάνδρας που χωρίς αμφιβολία δεν έχει τη υποδομή και την τεχνογνωσία για το υπόψη πρόγραμμα, φέρεται να χρησιμποιείται απ΄ αυτή την ομάδα αφενός μεν ως αντίπαλο δέος προς την ΕΛΒΟ αφετέρου δε λόγω του δικτύου που φέρεται να διαθέτει εντός αυτών.
Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ (και μαζί με αυτούς και εμείς) απορούν διότι ενώ τα συγκεκριμένα 12 ΤΟΜΜΧ DACHS ανήκουν στο Γερμανικό Δημόσιο, δεδομένου ότι η Βραζιλία δεν προχώρησε για άγνωστους λόγους στην αγορά τους, γιατί αυτά προσφέρονται μέσω της RLS που είναι απλά και μόνο μία ιδιωτική εταιρεία; Γιατί εφόσον για τα οχήματα αυτά ενδιαφέρεται ο ΕΣ δεν ζητά επίσημα προσφορά από το Γερμανικό Δημόσιο (Οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ εκτιμούν ότι η τιμή τους δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 6-8 εκατομμύρια Ευρώ) και εφόσον αυτή κριθεί συμφέρουσα και ο ΕΣ τα προμηθευθεί τότε αυτά να αξιοποιηθούν εργοστασιακά από την ΕΛΒΟ। Σε κάθε περίπτωση η αγωνία των εργαζομένων της ΕΛΒΟ είναι προφανής διότι αυτοί αγωνιούν για το ψωμί των οικογενειών τους ενώ οι άλλοι για το πώς θα τους πάρουνε την μπουκιά από το στόμα.
Πηγή: Αντι- ΝΤΠ
