Όταν ο Γέροντας βρισκόταν στο κελί του Τιμίου Σταυρού, μια βραδιά, καθώς έλεγε την ευχή, είδε ξαφνικά να αφαιρείται η οροφή του κελιού του και επάνω, ολοκάθαρα, έβλεπε τον Κύριο. Το πρόσωπό Του, είχε τόσο λαμπρότητα που δυσκολευόταν να τον κοιτάξει και απορούσε, πώς βρέθηκαν κάποτε μερικοί που μπόρεσαν να φτύσουν αυτό το πρόσωπο!!!Μετά την θεωρία αυτή ο Γέροντας έδωσε οδηγίες στις αδελφές, που αγιογραφούσαν στο Ι. Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ώστε να αγιογραφήσουν πιστά τον Κύριο, όσο ήταν δυνατόν κατ' άνθρωπον κι εκείνος τις καθοδηγούσε μάλιστα κατά την αγιογράφηση της εικόνας Του.
Ο Γέροντας μάλιστα έλεγε ότι το πρόσωπο του Κυρίου και της Παναγίας μας έχει το χρώμα του όψιμου σιταριού.
(Από το βιβλίο "Ο Γέρων Παΐσιος" του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου)
